Το 'χε βάλει το τραγούδι σε ένα έργο, ναι, αλλά σε αυτή την εκτέλεση; Δε θυμάμαι. Έχει σημασία; Για την εγκατάσταση τώρα, νομίζω την είχε σχεδιαστεί για τον μη χώρο. Σαν να αφουγκράστηκε ως χώρο που θα φιλοξενούσε το έργο το κενό ή τον οποιοδήποτε χώρο. Το ποιοι θα σχεδίαζαν το χώρο που δεν υπήρχε ακόμα λοιπόν και το πως δεν θα είχαν καμία σημασία. Ίσως για αυτό και τα τεράστια Χ που δημιουργούν το Χ-ώρο, ανεξαρτήτως εξωτερικών συνθηκών. Για τη μουσική του άλλου έργου που ακούγεται στην έκθεση υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: Α) ή θα ήταν πάρα πολύ δυσαρεστημένος ο Κουνέλλης αν το έβλεπε/άκουγε. Β) ή δεν θα τον πείραζε καθόλου γιατί η εγκατάσταση είναι τόσο έντονη που σχεδόν την ακούς, και νομίζω νικά όλους τους γύρω ήχους. Υ.Γ. Μπράβο και στον Γιάννη που τον πήρανε, κι ας μην ξέρω ποιόν εννοείς!! (Βγάλ' τον μια φωτογραφία) Valentina//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// Οχι, οχι, φυσικά δεν ηταν σ' αυτη την εκτέλεση - εμένα μ' αρεσε αυτη και τη βάζω συνέχεια :-) Ουτως ή άλλως δεν χρησιμοποιουσε ο Κουνέλλης ήδη ηχογραφημενες εκτελέσεις. Εναν άντρα να το παιζει σε ενα πιάνο ειχε βάλει. https://www.designboom.com/art/jannis-kounellis/?fbclid=IwAR1tGaDY15Hu4TzxKlOpTe2VBRKZsboO5_Nev9VcRIXKsxONSpo1r6EdBNA Με το που το ειχα δει αυτό, είπα Ω τι ωραίο! Ένας άντρας παίζει πιάνο στην έκθεση! Ναι, αλλά τι παίζει; Το ‘Va pensiero’ απ' το Nabucco. Όπερα, ωραία! Αλλά γιατί; Είναι ο χορός των Εβραίων σκλάβων που θρηνούν για την πατρίδα τους. Α, ώστε αφορά τους Εβραίους; ρώτησα κάτι φίλους Ιταλούς που ήταν μαζί μου. Όχι, εμάς, μου είπαν, αφού σχεδόν δύο αιώνες τώρα ειναι για τους Ιταλούς συνθηματικό σύμβολο αντίστασης στο "ξένο ζυγό" (έτσι μου το είπαν). Το 2007, όταν στήνονταν η έκθεση με το πιάνο που έπαιζε εκείνο το κομμάτι, η κρίση που θα μάστιζε την Ιταλία ως μία από τις χώρες PIIGS, έχει μόλις ξεσπάσει. Τελικά και στην τέχνη (όπως παντού) διαβάζουμε βάσει όσων γνωρίζουμε. Η απάντηση στο "Τι κοιτάω" ξεδιπλώνεται αδιάκοπα.... Μη χωρος πάντως δε νομιζω ότι υπάρχει τελικά... Αν συγκρινεις τις φωτογραφίες θα δεις απειρες διαφορες που επιβάλλονται απο το χώρο. Στη μια οι σταυροί ανοίγουν, στην άλλοι κλεινουν. Στη μία τα φωτα ειναι εκτυφλωτικά επειδή το ταβάνι ειναι κοντά, στην άλλη το φως εχει το χωρο να γεννησει πολλαπλές σκιές. Το θέμα του χωρου νιώθω ότι δεν απαντάται τόσο εύκολα... Συμφωνώ με τα ενδεχόμενα που θέτεις, ναι!- ποιος να ξέρει ποιο ειναι το σωστό! Το Γιάννη δεν τον έχω εδω για να στον δείξω... Αχ.

[*Αν εχεις όρεξη, για την πολιτική σημασία του ‘Va pensiero’ δες εδω ~ https://www.theguardian.com/music/2013/oct/07/verdi-the-revolutionary-separate-fact-from-fiction?fbclid=IwAR3g2d8ICURxhlCVNxHvfpF5DQJWe9Q1rHSdAK0pZuvErMPtGVq32yk_bhQ] Ε. Αφο