Συγγνώμη που δε σου απάντησα, σου γράφω στα κρυφά απτή δουλειά, είμαι στο πόδι όλη μέρα γιατί πολλοί συνάδερφοι λείπουν λόγω κορονοϊού και πρέπει να καλύπτουμε τις ωρες τους, γίνεται πανικός. 

Διαβάζω όμως τα μαιλ σου μεταξύ διαλείμματων στη δουλειά και χαίρομαι. Μετά τα σκέφτομαι και σκέφτομαι τι θα σου έγραφα και τι θα σου απαντούσα κι γράφω μαιλ στο κεφάλι μου καθώς οδηγώ ή όταν απλώνω τα ρούχα ή όταν μαγειρεύω. Και πότε δεν τα γράφω σε πραγματικό μαιλ, δεν ξέρω πως γίνεται να θεωρω οτι με ακούς ακόμα κι όταν τα λέω στο μυαλό μου...γελοίο. 

Πολύ χάρηκα για τον Γιάννη, έτσι πάει, παίρνει λιγάκι καιρό να βρεις την καλή δουλειά και μετά από εκεί και πέρα οι δουλειες πάνε όλο και καλύτερα, ίσως και η ποιότητας ζωής και η ψυχολογία, όλα πάνε κάπως μαζί. Θέλει κάποια θυσία και λιγάκι υπομονή, χωρίς φόβο - καλύτερα να προχωρήσεις στη ζωή κι ας είναι φοβηστικο παρα να συμβιβαστείς και να γερασεις στα ίδια. Τεσπα, δεν ξέρω γιατί στα λέω όλα αυτά ...

Χρόνο για τηλέφωνο; Μπορείς το πρωί; 9:45πμ εκεί θα είναι 7:45πμ εδώ, λίγο πριν φύγω για δουλειά; Πες μου αν βολεύει, αλλιώς πολύ αργά το βράδυ; 

Σε φιλώ και σευχαριστω για όλα αυτά τα καταπληκτικά μαιλ! 

Λίνα Τ.