InternalMail

Αν και λίγο καθυστερημένα στέλνω τις ευχαριστίες μου για το προγραμμα. Ήταν εξαιρετικό!!!περιμενα καθε βράδυ τη συνάντηση μας… δεν έστειλα φωτογραφίες από την Καλαμιώτου γιατί δεν έβγαλα. Κατέβηκα με πυρετό από το εμβόλιο για να μη χάσω τη δραστηριότητα και πραγματικά αισθάνθηκα όλο το βάρος των σακκιων (του βάρους της πανδημίας)… Κάλο καλοκαίρι Γεωργία Κ.

Η ιστορία παράδοσης του δεματος ηταν για μένα η πιο έντονη. Ήμουν στη δουλειά. Η συνάδελφος μου με πληροφόρησε οτι ηρθε ενα δεμα για μενα. Της ειπα να το ανοίξουμε μαζι στο σχολασμα. Βγηκαμε εξω για τσιγαρο και αρχισα να ξετιλιγω. Ομολογώ πως τρόμαξα με τον συνδυασμό ζώου (κότας) και κάρβουνου. Για λιγο το μυαλό μου πηγε σε κάτι εξω απο εδω. Σε μια θυσια; Σε κατι παραφυσικο; Μολις συνέδεσα τα κομμάτια του παζλ και διάβασα το mail κουννελης 0 κατάλαβα οτι ολα έχουν ενα νόημα. Αλλα πάντα το ένστικτο επιβίωσης υπερισχύει. Γιατί είμαστε τοσο φοβισμένοι; Γιατί αντιδραμε στο διαφορετικό και το πρωροπόρο; Απο πάντα ετσι είμασταν ή μηπως ετσι γίναμε; Ίσως η τέχνη βοηθάει στο να "λυνόμαστε" Ισως και να δυσκολεύει οσους ειναι τοσο σφιχτά τυλιγμένοι. Οπως και να έχει θα θυμάμαι για πάντα την αφήγηση του ποιήματος καθως γυρνουσα απο τη δουλειά. Ηταν ενα χάδι Τέχνης στην ψυχη μου χωρίς να ξερω ποσο μου χρειαζόταν. Ειρήνη

Αγαπητή κα Άφο, το ομολογώ: υπήρξα λαθραναγνώστης των μηνυμάτων προς τον αρχισυντάκτη σας, όσο αναζητούσατε στοιχεία για το έργο του Γιάννη Κουνέλλη. Δε μετανιώνω γι' αυτό, ούτε και για τις απαντήσεις που μερικές φορές σας έστειλα στη θέση του. Δε μετανιώνω ούτε για τα σκαλοπάτια που με στείλατε να κατέβω στην οδό Κ., το σύνθημα που είπα στον άγνωστο που έκοβε με ένα μεγάλο κρύο ψαλίδι, το πακέτο που μου παρέδωσε με ένα μικρό ζεστό χαμόγελο. Τα βήματα που μέτρησα μ’ ένα σακί στην πλάτη. Ομολογώ πως συνέχισα το θέατρο για δώδεκα μέρες: ως κι ο αγγελιοφόρος σας παρασύρθηκε ως την πόρτα μου. Τα περιεχόμενα του φακέλου σας μου έφεραν ρίγος, ακόμα δεν έχω λόγια. Στο τέλος, κρυμμένος πίσω απ΄την οθόνη μου, σας είδα να περικυκλώνετε το θηριώδες άτιτλο του Κουνέλλη στο ΕΜΣΤ και να μας οδηγείτε προς τα μυστικά του. Δεν προσπαθήσατε να μας κάνετε να το αγαπήσουμε, μόνο να νιώσουμε τι πάει να πει να στέκεται κανείς μπροστά στο θηρίο. Σας ευχαριστώ για όλα. Λευτέρης

Καλησπέρα σας, Θα ήθελα να δηλώσω συμμετοχή για την παράσταση "Εσωτερική αλληλογραφία, Μουσειακό θέατρο / Παράσταση μακράς διάρκειας με ποικίλα μέσα".

Αχ, αγαπημένη. Σου στέλνω ένα έργο που φτιάχνω καράβια από ανακυκλωσιμα υλικά στις παραλίες και μία δικιά μου φωτό. Μαζεύω σαβούρα γιατι μου αρέσει να ανακυκλώνω πράγματα και ιδέες. Οι άλλοι τα πετάνε. Εγώ τα βλέπω χρήσιμα...Η φωτό είναι από παλιες διακοπές. Παίρναμε με την πρώην τα καράβια για διακοπές. Σήμερα είναι όλα χάλια μετά το διαζύγιο. Ας ούμε ότι σου στέλνω και εγώ κάτι δικό μου από μία άλλη εποχή.. Ειδα αυτό για τα κάρβουνα των πλοίων που μου έγραψες για τον Κουνέλλη. Δεν το ήξερα όπως και για τα σακιά. Μπορώ να πάω ένα απόγευμα- σήμερα δύσκολη ημέρα εμβολιάζομαι 19:00 και αύριο ίσως να μπορώ να παραλαβω να έχει λεωφορεία. Πάρε με τηλέφωνο να τα πούμε. το βλέπεις πιο κάτω! Κ.